Ostatni wakacyjny post :)

Cześć. Niestety, to już ostatni post we wakacje. Zostało nam niecałe 24 godziny wolności. No cóż. 

  W ostatnim poście zrobiłem małe podsumowanie. Zapowiedziałem także fragment mojego najnowszego opowiadania pt. " Opętany". Czas trochę o nim. Pisałem wspomniany tekst na przełomie dwóch miesięcy: maj \ czerwiec. Wiem, długo, ale wtedy miałem szkołę i obowiązki. Przyznam, że pisanie przysporzyło mi wiele radości. Uwielbiam tworzyć świat, który mnie pasjonuję. Tym razem zająłem się demonami. Na blogu, kilka miesięcy temu, pojawił się krótki felieton  o nich, lecz tym razem musiałem również zagłębić się w Pismo Święte. Było to niezbędne do pracy. Jak można się domyślić z tytułu, opowiadanie jest opętanym chłopcu. Akcja utworu przecieka grozą ( więcej nie mogę zdradzić). Niektórzy z Was pomyślą, że to już przereklamowany temat. Powiem Wam, iż każdy artysta ( obojętnie jaki) tworzy własną wizję danego zagadnienia. Pamiętajcie o tym, gdyż możecie pomylić się w ocenie. Nie jestem w stanie powiedzieć, kiedy ukaże  się  całość - nie wiem czy kiedykolwiek :) , ponieważ mam pewną do wykonania misję z " Opętanym". A oto fragment tekstu: 

"Darian obudził się na podłodze, nic nie pamiętając. Pokój był w totalnej rozsypce. Chłopak poczuł nieodzowną chęć zabijania. Wewnętrzny głos przemówił : " Idź zabić swoją rodzinę. To na pewno ukoi twoje pragnienie. To właśnie ona stoi na przeszkodzie". Na samym początku nie chciał słuchać, ale pragnienie zwyciężyło. Spojrzał na zegarek. Trzecia. Zszedł na dół od kuchni. Wziął tasak. Poszedł na górę do sypialni rodziców. Stanął nad głową matki. Podniósł tasak. Zawahał się. Przecież to ona go wychowała, kochała, pomyślał. Jednak głos powiedział : " Zrób to !!! ". Opuścił tasak. Uderzył w krtań. Usłyszał pękanie kości. Rąbał tak przez minutę. Cała szyja była rozwalona. Kanał oddechowy wystawał. Posoka lała się strumieniami. Opętany, podszedł do ojca. Walnął trzy razy w głowę, która rozpadła się na dwa kawałki. Mózg wyślizgiwał się przez otwór razem z jakimś sokiem ustrojowym. Rodzice leżeli razem w objęciach śmierci. Darian brnął do pokoju swojej niewinnej siostry. Tasak z krwią i resztki mózgu odbijał światło latarni.  Wszedł po pokoju. Oświecił światło. Schował tasak za sobą." 

  I co ? Jak Wam się podobało? Jestem ciekaw waszych opinii. Na koniec życzę  wszystkim udanego roku szkolnego, z uśmiechem na twarzy, i z Cieniami Mroku.

    

***

fot. Klaudii fotografie

fot. Klaudii fotografie 

 

fot. Klaudii fotografie

Taki odrzut ze sesji. Wakacje, żegnajcie :)  

#Tom  

#Krótka notka

Cześć. Co u was słychać? Dzisiaj będzie trochę mojej paplaniny. 
  Co mnie ogromnie smuci ( nie tylko mnie), niedługo wracamy do szkoły, niewolniczej pracy. Pocieszę Was, że to tylko dziesięć miesięcy. Ostatnio zaobserwowałem  na innych blogach posty typu: " Back to school".  Wydaję mi się to trochę denerwujące, gdyż widziałem ponad dwadzieścia blogów z takim postem. Owszem, nie przeczę. U niektórych były bardzo dobre porady, ale ile można. 
  Jak już wspominałem zbliża się koniec wakacji, więc zrobię małe podsumowanie: 

• odbyłem dwie niesamowite sesje. Tu dziękuje Klaudii fotografie i KTL,
• odpowiedziałem na kilka pytań ( niedługo kolejne ),
• przeprowadziłem wywiad z Pawłem Leśniakiem, który się ukaże niebawem,
• miałem też do Was niespodziankę, lecz niestety, twardy dysk nie przetrwał. A co to było? Fragment dotąd niepublikowanego opowiadania. Tu następny suprise. Już w najnowszym poście pojawi się owy fragment " Opętanego" .

   

  Teraz trochę z literatury. Zacząłem czytać kolejną część "Kronik białego królika" . A o jaką książkę chodzi? ( wiem. Mam etap na pytania :) ) O "Alicję i lustro zombi", Geny Showlater. Przeczytałem i usłyszałem kilak recenzji o pierwszym tomie. Niestety, nie były za dobre. Zarzucano pisarce, że książka nie ma opisów, i tym samym nie przyciąga uwagi. A guzik prawda ! Jest to bardzo dobra powieść, którą polecam. Teraz zabrałem  się za drugi tom. Na razie nie narzekam.   

  Powoli zbliżam się do końca, ponieważ piszę moje kolejne opowiadanie. 
  Życzę miłego wypoczynku. Korzystajcie z wolnego czasu i róbcie to, co kochacie. Polecam posłuchać tego utworu. Dodaje optymizmu.

                                                 #Tom  

Image #4 - Lenon and jeans

Hey. Witam Was. Jak już wspominałem mój komputer umarł. Wszystkie posty przepadły, ale już je odzyskałem. Dzisiaj chcę wam przedstawić kolejną sesję letnią. Zaczynamy. 

Oto pierwsze najlepsze zdjęcie wykonane podczas  sesji, która odbyła się na końcu lipca. Za obiektywem stanęła Klaudii fotografie. Postanowiłem, że sesja ma się odbyć w naturze. Razem z Klaudią wybraliśmy mały las w Trzemesznie. Mogę wam zdradzić, iż z tym zdjęciem wiąże pewne plany. 

Zdjęcie wykonane w aurze mistyczności. Zastanawiacie dlaczego lubię składać ręce w tak specyficzny sposób. Wytłumaczenie jest proste – Po prostu takie pozy. Ni religijne ni satanistyczne.

Zdjęcie na kamieniu. Podczas sesji byłem ubrany w czarny t – Shirt z motywem czaszki. Miałem na sobie błękitną bluzę, zwykłe dżinsy, buty. Jak już zapowiedziałem podczas poprzedniej sesji, pojawiły się lenonki. Mój ulubiony typ okularów. Dodaje tajemniczości i mroku. 

  

Pogoda dopisała idealnie: ciepło, słonecznie, chociaż w tle słychać było grzmoty. Wracając do zdjęcia. Dodatkowo miałem również bandanę ( którą kocham) . Zauważyłem, że mam tu bardzo dziwne spojrzenie – seryjnego mordercy ! Będę narzekał, iż moje włosy zawsze są w nieładzie. Uważam, że dodaje mi uroku. He, He, He. 

Kolejne zdjęcie z bandaną. Fajna poza. Muszę przyznać, iż Klaudia ma talent. Jest najlepsza !!!

Jak już wspominałem sesja odbyła się w lasku. Nie ma co, kolory z palety błękitu oraz czerni pasują do zieleni, natury.  Korzenie są na tym zdjęciu najlepsze. Takie mistyczne. Moja przyjaciółka powiedziała, że korzenie kojarzą się jej z elfami. Super. Jestem więc mrocznym elfem z Leonkami. 

Pomysł na zdjęcia na schodach, pojawił mi się jak grom z ciemnego nieba. Świetnie wyszedłem. Tło pasuje idealnie. Nic dodać, nic ująć.

---

---

---

Podziękowanie należą się mojej przyjaciółce Yumi, która pomogła mi w wybraniu stroju i oczywiście Klaudii Woźniak, fotografowi. 

Powoli kończę. Dziękuje Wam za odwiedziny. Chociaż wakacje dobijają do końca, co z tego powodu płaczę, życzę Wam miłego wypoczynku.

 Zostawiam Was z resztą zdjęć ;) Pa !

fot. Klaudii fotografie

https://www.facebook.com/klaudiawozniakfotografie?fref=ts

Zapraszam !

 

Recenzja książki " Bo śmierć to dopiero początek" Sylwii Błach

  

Witam was. Przepraszam, że w poprzednim tygodniu post się nie pojawił, ponieważ komputer mi umarł :( Na szczęście dzisiaj znalazłem komputer, oczywiście poza moim azylem :) I jest recenzja !!!

 

 

  Książka Sylwii Błach pt. " Bo śmierć to dopiero początek" to pierwsza powieść dobrze zapowiadającej się pisarki, której debiutem stał się wydany w 2010 roku zbiór opowiadań " Strach".

  Powieść opowiada o Malwinie, mieszkającą ze swoją chorą matką - Jadwigą. Dziewczyna stara się wybić jako pisarka, bez skutku. Po pewnym czasie, z trudem, udaje jej się wydać swoją pierwszą powieść. Niestety, dopiero po " śmierci" Malwiny, książka zostaje właściwie doceniona. 

  Podejmowane zagadnienia są interesujące. Występują wątki, które mogą poruszyć czytelnika. Zagadnienia również wywołują emocje strachu.

  Akcja jest zajmująca i wartka, która trzyma czytającego w objęciach grozy.

  Na łatwość czytania wpływa również lekki, swobodny styl. Język jest prosty i zrozumiały, zarazem bogaty oraz wzbogacający klimat utworu. Sposób obrazowania jest barwny i działający na wyobraźnię. Dialogi urozmaicają akcję, a także trzymają w napięciu. 

  Książka nie posiada szaty graficznej, lecz okładka przyciąga uwagę. 

 Podsumowując -  powieść " Bo śmierć to dopiero początek" S. Błach jest godna polecenia. Czytałem ją z wielką przyjemnością. Autorka udowodniła, że potrafi tworzyć psychodeliczny klimat. 

         Odważysz się ?   

Ogłoszenia Cieńpasterskie

• Niedługo na blogu pojawi się najnowsza sesja. Za obiektywem stanęła Klaudii fotografie.
• Pojawi się także wywiad z Pawłem Leśniakiem - pisarzem fantasy.